Ik kwam dit filmpje tegen van de negenjarige jongen Caine Monro die zijn eigen spelletjeshal heeft gemaakt. De spelletjes bouwt hij voornamelijk met zijn eigen speelgoed, karton en ander restafval. Voor 1 dollar kun je vier keer spelen, maar voor 2 dollar krijg je de ‘fun pass’, welke je de mogelijkheid geeft om 500 keer te spelen. Zijn eerste klant kiest natuurlijk voor het laatste… en besluit daarna om Cain eens goed te verrassen. 🙂
Deze lezing van Randy Pausch is al door velen bekeken op Youtube. Het heet “The last lecture”, omdat het een jaarlijkse lezing is waarbij een hoogleraar verteld over wat hij zou bespreken als hij nog maar één lezing zou kunnen geven. In het geval van Randy Pausch werd het vrijwel letterlijk zijn laatste lezing, want hij had op dat moment al alvleesklierkanker. Hieraan overleed hij nog geen jaar later op 47 jarige leeftijd.
Wat de lezing van Randy Pausch me leert is dat je je niet moet laten tegenhouden door anderen om je dromen waar te maken. Of, zoals hij zelf zegt:
Brick walls are there for a reason: they let us prove how badly we want things. They are there to stop the people who don’t want it badly enough. The brick walls are there to stop the other people.
Randy Paush’ jeugdromen waren:
- Being in zero grafity
- Playing in the NFL
- Authoring an article in the World Book encyclopedia
- Being Captain Kirk
- Winning stuffed animals
- Being a Disney Imagineer
Over zijn eerste Football training vertelt hij het verhaal dat er geen ballen waren bij de training. Hierop vraagt een van zijn medespelers aan de coach of ze geen ballen nodig zullen hebben, waarop deze antwoordt:
– Right, how many players are on the field at a time?
– Eleven on the team, twentytwo.
– Allright, how many people are touching a football at any given time?
– Well, one of them.
– Right, we’re going to work on what the other twentyone guys are doing.
De video duurt 1:16, maar is zeker de moeite waard om helemaal te kijken. Het gaat eigenlijk niet over het uit laten komen van je jeugddromen, maar hoe je je leven zou moeten leiden.
Nog wat voorbeeldjes van de wijze lessen van Randy Pausch.
How to get people to help you:
- You can’t get there alone, and I believe in karma
- Tell the truth
- Be earnest
- Apologize when you screw up
- Focus on others, not yourself
En:
Don’t bail. The best of the gold is at the bottom of barrels of crap.
En:
When you do the right thing, good stuff has a way of happening.
De presentatie van Ze Frank is één van de eerste filmpjes die ik zag van TED en is na al die jaren nog steeds één van mijn favorieten. Bijna 20 minuten lang zit je je af te vragen wat hij precies wil vertellen, maar wat ik vooral zo leuk vind is zijn dynamische manier van presenteren.’
Enkele quotes:
“I invented the placebo camera. It doesn’t actually take pictures, but it’s a hell of a lot cheaper and you still feel like you were there…”
Hierna lijkt hij zich te richten tot het publiek, maar eigenlijk leest hij een brief van een oplichter op. Als hij daarmee klaar is:
“I was told backstage that I have 18 minutes… I only prepared 15. So if it’s cool, I would like to wait for 3.”
Waarop hij een paar minuten niet met zijn presentatie bezig lijkt te zijn.
“Google software has gotten so advanced that based on your interaction with Google over your lifetime they can actually predict what you are going to say next.”
Dus typt hij in Google “what am I going to say next” en “Ze Frank” en komt hij op een website waar precies de woorden staan die hij gaat zeggen.
Daarnaast laat hij zien wat hij samen met de lezers van zijn blog allemaal gedaan heeft, zoals “Toilet paper fashion” en “When office supplies attack” en toont hij creaties van zijn hand, waarmee mensen online leuke dingen kunnen doen.
Recente reacties