Afgelopen week ging ik dan ook maar eens mijn belastingaangifte doen. Of ik, eigenlijk maakt mijn vader die al jaren. Ik hoef alleen te ondertekenen. Hiervoor hoef ik hem alleen de benodigde jaaropgaven aan te leveren: van mijn werk, de bank, et cetera.
Ik hanteer de laatste tijd een policy voor wat betreft papiergebruik. Het liefst houd ik alles digitaal, tenzij het verplicht is of niet anders kan. Voor de jaaropgaaf van mijn werk was dit geen probleem. Sinds januari 2010 kan ik alle loonstroken en jaaropgaven downloaden bij ADP.
Helaas denkt de Rabobank daar anders over. Ik heb de hele website afgezocht, maar een digitale versie van de jaaropgaven van mijn bankrekeningen kon ik niet vinden. Terwijl de maandafschriften wel gewoon te downloaden zijn. Dit lijkt me hetzelfde systeem?
Uiteindelijk ben ik met de papieren versies van de bank en op Skydrive de digitale jaaropgaaf van mijn werk naar mijn vader gegaan. Die was bijna in staat om de digitale jaarofgaaf alsnog af te drukken (“dat is handig om ernaast te hebben liggen”), maar ik kon hem er gelukkig van overtuigen dat dat voor die 5 bedragen echt niet nodig was.
Waarom schrijf ik deze post? Als we vanaf nu allemaal eens kritisch kijken naar ons papiergebruik (de bonnetjes die we niet gebruiken, de magazines en reclamefolders die we niet lezen, de paasaanbiedingingen waar we niets mee doen, de telefoongids die we niet gebruiken, et cetera), dan kunnen we daar al een hoop besparen. Als wij het niet gebruiken, hoeft de winkel/leverancier het niet in te kopen en hoeft de fabrikant het niet te maken. Een beter milieu begint zo dus echt bij jezelf.
Hetzelfde geldt voor plastic tassen. Heb jij ook een grote plastic tas in de kast hangen voor de vele plastic tasjes die je overal krijgt? De snelheid waarmee sommige kassameisjes je boodschappen al in de tas hebben zitten, nog voordat je betaald hebt en hebt kunnen zeggen dat het niet in een tasje hoeft. Laten we alleen die spullen gebruiken die we echt nodig hebben.
Recente reacties